We ontvingen van Derk Hilberink uit Vroomshoop zijn omvangrijke archief, en daaruit blijkt dat hij op vele terreinen actief is geweest. Zo was hij onder andere voorzitter van de Vroomshoopse Gemotoriseerde Vereniging.
Je kunt je dat nu nauwelijks meer voorstellen, maar in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw wemelde het in Nederland van dit soort verenigingen die puzzeltochten (oriënteringsritten) organiseerden voor auto’s, motoren en bromfietsen. Vooral op feestdagen zag je tientallen auto’s op de wegen rondom Vroomshoop en Den Ham meedoen aan een soort speurtocht. De routebeschrijving zat vol met foppers. Ik heb er zelf ook aan meegedaan en herinner me nog dat we rechtsaf moesten bij een bord waarop een kabouter was getekend met de naam ‘Inke pinkje’. Dat bleek fout te zijn; we hadden verderop rechtsaf gemoeten bij een stuk hout met een kleine inkeping.
De VGV werd opgericht op 30 september 1958. Het eerste bestuur bestond uit voorzitter H.J. Meijer, secretaris H. Kok en penningmeester H. Davenschot. De oprichtingsvergadering vond plaats in café Radstaak maar het clublokaal werd café Brinkman. Vanaf 1961 werd dat het MCC.
De eerste rit vond al plaats op donderdag 23 oktober 1958, en het ledental ging snel omhoog van 30 naar 130. Al snel werd er ook een oriënteringstocht voor wandelaars gehouden in het Zandstuvebos. Het ging bepaald niet vlekkeloos. De voorzitter wilde anderhalf uur nadat de finish gesloten was overgaan tot de prijsuitreiking, toen werd geconstateerd dat nog steeds twee deelneemsters aan het dwalen waren in het bos, onder wie de echtgenote van de voorzitter: ”Terwijl de overige deelnemers en deelneemsters zich tegoed deden aan koffie en croquetten trok een bestuurslid in allerijl boswaarts om de verloren schapen op te sporen. Hij slaagde hierin vrij spoedig en onder daverend applaus werd aan de beide verdwaalden de poedelprijs uitgereikt”. Overigens won de jeugdige G. Meijerink de eerste prijs. Diezelfde Gerrit Meijerink werd later bestuurslid en rittenuitzetter.
Ook werden droppings georganiseerd, onder andere in de Kolenmieten, maar ook vlak aan de Duitse grens bij Manderveen. Burgemeester Bramer werd erevoorzitter, en er kwam een clubblad met de naam ‘Knalpijp Klanken’. Politieman Wermink gaf verkeerscursussen, later organiseerde de VGV ook fietsvierdaagses en wielerrondes. De grote organisator en initiator daarvoor was Gait Hankamp, de vader van Jan Hankamp.
In 1959 bij het 100-jarig bestaan van Vroomshoop werd een groots opgezette oriënteringsrit gehouden, die liefst 328 deelnemers trok. De eerste prijzen waren een autoradio (auto’s), twee motorbanden (motoren), en een stofzuiger (bromfietsen).
Er waren ook de nodige strubbelingen. Een voorzitter die de zaal boos verlaat, een bestuurslid dat graag wilde dat een geplande puzzelrit toch doorgang kon vinden, al was het alleen maar om ‘voor de buitenwereld de schijn op te houden dat er geen moeilijkheden zijn’. Raadslid Middeljans werd gebeld en die mocht het oplossen als tijdelijk voorzitter.
Ook werd er geklaagd dat bepaalde fop-elementen in de ritten onduidelijk waren, met als gevolg dat de klager de beker misliep. Hij wilde alsnog de beker ontvangen.
In 1990 kwam de klad erin. Voorzitter/secretaris Rineke Limbeek leidde op 7 mei 1992 de vergadering waarin met algehele stemmen (en dat waren er acht) werd besloten de vereniging te ontbinden. Het batig saldo kwam ten goede aan de Wielertourclub Vroomshoop, de Harmonie Vroomshoop, het MCC, Veilig Verkeer, de Azoelen en ’t Lieniezer.
De stencilmachine, tijdklokken, stopwatches, startkaarten, medailles, routeborden, vlaggen, etc. vonden allemaal een goede bestemming. En de wisselbeker? Die mocht de laatste winnaar houden.