Help, de dokter gaat online

Help, de dokter gaat online

Hoofdpijn, buikkramp? Even googelen naar dokter ‘(Whats)Appke’. Velen van ons doen het: op internet zoeken naar een verklaring voor hun gezondheidsklachten. Als we ziekteverschijnselen hebben gaan we online op zoek naar informatie. Maar pas op: zeker niet alle informatie die op internet staat, is volledig en betrouwbaar. Een risicovolle strategie, want wie medische informatie niet goed interpreteert of verkeerde informatie leest, kan de situatie ook onderschatten (*Consumentengids).
Verreweg de meeste zoekresultaten zijn onbetrouwbaar of reclame. Zo worden bepaalde medicijnen aangeraden waar niet alleen de fabrikant beter van wordt maar ook de persoon, meestal in witte jas, die ze aanprijst.

Dit was vroeger niet veel anders. Toen waren er ook al figuren die beter werden van andermans leed. In de middeleeuwen kenden we de chirurgijn. Het vak kwam voort uit het werk van de barbier die zich vooral bezig hield met zaken waarbij bloed tevoorschijn kwam (ook dikwijls bij het scheren).
Maar door de jaren heen zijn ook paranormale -, gebeds- en alternatieve geneeswijzen bekend geworden. Toen er nog geen internet was ging men op zoek naar iemand die je betrouwbaar achtte. We kennen allemaal nog wel personen uit onze buurt die voor (weinig) geld je beter konden maken. Dit waren personen die de geneeskunst onbevoegd uitoefenden en veelal werden gezien als ‘boerenbedrog’ en ‘oplichterij’. B.v. door verkoop van ingestraald water of magnetische sieraden; wonderdiëten of middeltjes tegen kaalheid. Deze werden dan aangeprezen met woorden als ‘wetenschappelijke doorbraak’ of ‘exclusief product’ door personen in witte jassen die gebruik maakten van (voor mij) onbegrijpelijke medische termen.

Ook herinner ik me dat in het verleden (maar misschien nu ook nog wel) mensen met gezondheidsklachten naar een Duitse (homeopathische) dokter gingen in b.v. Nordhorn of elders. Of raad vroegen aan Croiset, het Staphorster Boertje, Klazien uut Zalk of Trui Scheve. Of zij u van uw klachten konden afhelpen? En wie is er niet naar Lourdes, Fatima of Kevelaer geweest voor genezing? Het draait ook om vertrouwen! Als je er in gelooft en het helpt, wie ben ik dan om dat te bestrijden? Schrijver dezes oordeelt en veroordeelt niet. En kenden onze (voor)ouders niet verschillende middeltjes tegen uiteenlopende kwalen? Of zoals mijn oma zei: “Mondje dicht en kontje open hoef je niet naar de dokter te lopen.”

Na op internet gezocht te hebben gaan de meeste patiënten toch nog even naar de huisarts voor een bevestiging. Ook ik. Maar dat ging niet zomaar. Vroeger kon je elke ochtend in de wachtkamer je beurt afwachten. Nu moest ik eerst telefonisch een afspraak maken. Eenmaal in de spreekkamer merkte de huisarts aan mij dat ik zelf ook nog weleens ‘voor dokter speel’ (“Eerst zelf doen”, zei m’n moeder altijd). Waarna de arts aan me vroeg: “Wat vond dr. Google ervan?”
Uiteindelijk bestaat een groot deel van het werk van de arts uit het geruststellen van zijn patiënten; dat kan ook heel goed online. Zo werden dokters door corona gedwongen creatief te zijn. Men kan nu de eigen arts al raadplegen d.m.v. beeldbellen. Een geheel nieuwe ontwikkeling.

Vaardigheden

Gepubliceerd op

13/05/2021