28 augustus 2024
Vroeger werd in het voorjaar thuis de grote schoonmaak gehouden. Dan kreeg je de gelegenheid om afstand te doen van overtollige inboedel. Maar hebt u ook zo’n moeite om iets weg te gooien? Je weet maar nooit of je het weer kunt gebruiken. Of misschien hebben de kinderen er nog iets aan? “Wie wat bewaart heeft wat” of “Wie wat bewaart wat hij heeft, is waard dat hij leeft” schreef Liesbeth Wytzes ooit in Elsevier. Dit zal menig verzamelaar als muziek in de oren klinken. Maar eens zal de tijd komen dat het moet worden opgeruimd. Maar waar laat je het allemaal? Marktplaats? Kringloop? Daar kun je inmiddels ook weinig meer kwijt. Ook de Oudheidkundige Vereniging krijgt historische objecten aangeboden. Maar ook onze Vereniging is kieskeuriger geworden.
Bestaat er niet een tv-programma waarin volgepropte huizen zo mogelijk worden opgeruimd omdat de bewoners er geen gat meer in zagen? In het ergste geval hadden de bewoners zich een pad gebaand tussen de vele spullen die reikten tot het plafond. De keuken, of wat ervoor moest doorgaan, was er meestal het ergste aan toe. Maar ook in de badkamer en slaapkamer vol vunzige vodden. Laat ik het maar niet over het ongedierte hebben wat daar op af komt.
Zo’n huishouding is uiteraard extreem ongezond maar de vraag doet zich voor: moet je gebruiken wat je hebt of moet je het bewaren voor ooit? Mooie/nieuwe kleding bewaarde je voor de zondag. Daar was je zuinig op! Op doordeweekse dagen droeg je gedragen kloffie. Op zondag of als de dominee of burgemeester kwam, haalde je het mooie servies uit de kast; door de week werden goedkope borden, al dan niet met een barstje of goedkoop bestek gebruikt. Het is goed om zuinig op je spullen te zijn of ervoor te zorgen, maar wat heb je eraan als die dingen mooi liggen te zijn in de kast? Het enige argument om iets niet te gebruiken is dat je bang bent dat het kapot gaat. Maar de meeste dingen gaan kapot, ze worden lelijk of slijten. Je kunt er maar beter dagelijks plezier van hebben en er gebruik van maken. Ook van het zilveren bestek. Maar dat moet je dan wel weer poetsen! En willen de kinderen dat nu nog?
Toen ik jaren geleden de inboedel van mijn overleden moeder moest opruimen kon ik nog veel inboedel zoals meubels, bedden en dergelijke kwijt aan familieleden. Kom daar tegenwoordig nog maar eens mee! Jongelui kiezen voor een nieuwe inboedel die meestal na enkele jaren weer wordt vervangen. Mijn meissie en ik proberen daarom nu zo veel mogelijk op te ruimen om kinderen niet met “onze rotzooi” op te zadelen. Ik zie aankomen dat onze kinderen een container voor de deur zetten en daar (bijna) alles in kieperen. En daar zitten spullen tussen die nauwelijks zijn gebruikt. Is dat niet jammer?
Nico Flim, Oudheidkundige Vereniging Den Ham-Vroomshoop.